Bezoek Welmac op dinsdag 6 februari 2024

Ik ben  Bart Ton, een aantal jaar geleden heb ik geïnvesteerd in Welmac. Ik had al een paar keer op Google Maps gekeken waar de boerderij precies ligt en was van plan er ooit eens te gaan kijken. Ik ben al heel wat keer in Zuid-Afrika geweest en heb er al heel wat rondgereisd. Maar ik was nog nooit helemaal in het noordoosten geweest, en daar ligt nu net de boerderij. Het is een warm en vruchtbaar gebied ongeveer 100 km zuidelijk van de grens met Zimbabwe en 100 km westelijk van het Krugerpark. Een bezoek aan Welmac is goed te combineren met een bezoek aan het Krugerpark, dus dat hebben wij ook gedaan. We hadden een mooi huis gehuurd in Louis Trichardt, een stadje 30 km van de boerderij. Op maandag 5 januari zijn we van Johannesburg via Polokwane naar Louis Trichardt gereden. Dat is een kleine 500 km rijden over een goede snelweg. In Louis Trichardt hadden we al het gevoel van het echte Afrika. Een gezellige chaos op straat met bijbehorende handel en een graadje of 33.

De volgende morgen beetje op tijd weer de auto in om naar Welmac te rijden. Hoewel het slechts 30 km rijden was, waren we drie kwartier onderweg. Dit kwam omdat we door diverse dorpen reden. In de dorpen gebeurt er veel op en langs de weg zoals gebruikelijk in Afrika, dus rustig rijden. Ook vanwege de vele potholes in de weg is het verstandig om rustig aan te doen. Maar erg is dat niet want de omgeving was prachtig. Heel groen en heuvels waar de weg door heen slingert. Om 9 uur kwamen we aan op de boerderij. Bij de ingang werden we vriendelijk verwelkomd en ons kenteken geregistreerd.

In Nederland heb je vaak gedoe met inlogcodes en zo, hier maak je gewoon een gezellig praatje met de man bij de gate. Vandaar een stukje verder naar het kantoor. Geen duur of poenerig pand, maar een ruimte waar gewoon gewerkt wordt, wel met airco gelukkig. Ook aan de geparkeerde auto s is te zien dat ze bij Welmac niet bezig zijn met uiterlijk vertoon. Gewoon degelijke pick ups, hier bakkies genoemd.

We maakten kennis met Herman, na een praatje op het kantoor nam Herman ons mee in zijn bakkie voor een rondleiding. We gingen eerst naar de kwekerij, hier worden de macadamia bomen opgekweekt totdat ze uitgeplant kunnen worden. Herman liet zien wat er allemaal bij komt kijken om de boompjes succesvol op te laten groeien. Rassenkeuze en gevoeligheid voor ziektes zijn bv belangrijke onderwerpen. De boompjes zijn bedoeld voor eigen gebruik en om te verkopen. Daarna gingen we naar een perceel met volwassen bomen. De bomen staan er prachtig groen bij en hangen vol met macadamias. Ons bezoek was een week of twee voordat de oogst begint, de noten moeten vanzelf van de boom vallen waarna ze met de hand opgeraapt worden. Dit oogsten is een bewerkelijk proces, elke 3 of 4 dagen worden de noten geraapt, totdat vrijwel alle noten geoogst zijn.

Alle percelen zijn voorzien van druppelirrigatie. Dit systeem bespaart veel water en bemesting kan met dit systeem toegediend worden. Tussen de bomen in groeit gras, dit gras wordt regelmatig gemaaid. Dit gemaaide gras wordt onder de bomen gestrooid, hierdoor droogt de grond minder snel uit en de organische stof die erin zit verbetert de grond. Daardoor is er minder kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen nodig. De vruchtbaarheid van de grond wordt continu in de gaten gehouden door grondmonsters te nemen. Door het gebruik van organische stof is b.v. de ph in de grond in korte tijd flink verbeterd van 4,8 naar 6,3. Omdat ik lang zelf boer ben geweest weet ik dat bodemvruchtbaarheid een belangrijke basis is voor een winstgevend bedrijf. Het is goed te zien dat hier bij Welmac veel aandacht aan besteed wordt.

Nadat Herman al onze vragen had beantwoord gingen we weer in de auto en Herman reed ons naar het hoogste punt van de boerderij. Vanaf hier hadden we een prachtig uitzicht over percelen met bomen. De oudste percelen met bomen stonden er al in 2016, andere percelen zijn geplant in 2018 en later.

Het landschap op de boerderij is mede zo mooi omdat er ook gedeeltes oorspronkelijke natuur zijn gebleven. Er is nog ongeveer 300 ha land wat nog beplant moet worden met bomen. Ik ben de getallen alweer vergeten maar volgens was er al 60 ha bomen aanwezig toen de boerderij gekocht is en is er iets van 200 ha geplant maar leg me niet vast op de cijfers.

In ieder geval is nog werk aan de winkel de komende jaren, want er moet ook nog ruim 200 ha geplant worden. Wij opperden nog het idee om paden aan te leggen op de boerderij omdat het er zo mooi is en heuvelachtig.

Nadat we uitvoerig genoten hadden van het uitzicht gingen we verder, Herman bracht ons naar het pomphuis. Dit is echt een hightech gebeuren, heel veel pompen, leidingen, meetapparatuur en computers zorgen voor de vochtvoorziening en toedienen van kunstmest en gewasbeschermingsmiddelen. Vanuit dit gebouw kunnen de bomen zeer precies geïrrigeerd en bemest worden. Aan de hoeveelheid leidingen is goed te zien hoeveel afdelingen er wel niet zijn. Het is natuurlijk belangrijk dat vochtvoorziening in droge tijden goed is geregeld, maar hier gebeurt veel meer dan dat.

Als laatste gingen we kijken naar een rij bomen met kunststof kleden er onder. Dit was een proefveld waar bijgehouden wordt hoeveel insecten etc. er in de bomen zitten. Dat wordt dan weer als maatstaf gebruikt om teeltmaatregelen te nemen. Er wordt door deze manier van werken niet onnodig gespoten of bemest. Dit scheelt in de teeltkosten en is beter voor het milieu.

Hierna zijn we teruggereden naar het kantoor en hebben we Herman bedankt voor zijn verhaal en rondleiding. We hebben een goed beeld gekregen van Welmac dankzij Herman. We hebben ook enkele medewerkers kunnen spreken en merkte dat zij met plezier en toewijding bij Welmac werken. Ik hoop dat er mooie toekomst voor Welmac is, aan de vakkennis en inzet zal het niet liggen.

Bart Ton